و از شهر
که چون سیلابی گل آلود بود همیشه روان
گریختم
گریختم از پیکر خمیری برده صفتان
و بوی ترش اندیشه های حقیر
...
برای یک هفته دارم می رم کوه.
اگر سالم برگشتم که دوباره سلامی خواهم گفت(تا اینجاش که همیشه بز آوردین چون تا حالا کلی کوه رفتم و سالم تر از همیشه برگشتم ولی اینبار یه خورده فرق می کنه، یک هفته در دماوند زیبا خواهم بود.)
به یاد آرش و آرشهای هم عصر