HaS bEen hAcked !

http://amiralone.persianblog.com

WiTh ReGArDs ..!

-= AMir =-

یکی نیست بگه، آخه مرد حسابی مگه خوب شده بودی که شروع کردی به ناپرهیزی؟!

برای استراحت شب رو در اراک خوابیدم(سفر بودم:اهواز)
سالها بود که ندیده بودمش ولی اون شب تا صبح توی خوابم بود.
سال دوم دبیرستان بودیم.اولین جلسه درس دینی دبیرش بعد از سلام و احوال پرسی و حضور و غیاب گفت که اقلیت های مذهبی می توانند از کلاس خارج شوند. منهم بلند شدم او هم همینطور
جلو رفتیم. از من پرسید: اسمت چیه؟
گفتم
گفت:کدام مذهب
گفتم:اقلیت غیر مذهبی خندید و گفت این مذهب رسمی نیست بشین.
از اون هم همین سئوال رو پرسید.

گفت ببخشید آقا کمونیسم مذهب رسمی هست یا نه؟
معلم خندید و گفت هنوز که نه بشین هردومون خندیدیم و نشستیم به همین سادگی دوستیمون آغاز شد.
سال 66 بود.

خوب این بلگ یکی از نویسنده هاشو از دست داد.
توی این یکی دوماه که مرجان هم اینجا می نوشت برای من خیلی خوب بود چون مرجان اساسا با من مخالف بود و من هم ... بگذریم تا ببینیم بعد چی میشه.

خداحافظ
و
به اميد ديدار
همين ....
مرجان

و فردا روز دیگریست.

ماجرا از یک شب گرم تابستانی شروع و در یک شب دیگر پایان یافت.
شیراز خوش گذشت از میترا و شهرزادهم ممنون.ولی تشکر اصلی از اردلان عزیز است که باعث شد یک روز به یاد ماندنی رو داشته باشم.
زندگی من شتاب و آرزوست
و بیم هایی که در خواب رخ میکند
و آنهمه سکرات گره شده در اعماق جان
که بر نیشخندها و زهر خند ها سایه افکنده
ای خدعه های تکرار شده و ای رنج های مقدر
در مشت های تهی شما برای شاعر چیزی نبود.
شبگیر
با لبانی درهم گزیده
از شیب سرد ظلمت تا پرتوی ستارگان بالا می روم
آیا آوای بی بانگ گام هایم را می شنوی؟
آیا فریاد بی زبان ناله هایم را می شنوی؟
و به هنگام کبودی صبح
با عصایی گره دار
از همان تنده ناسور میگذرم که نیای من گذشت.

سفرم یه خورده به تعویق افتاد
زندگي را به دوش داريم ، با كوله هايي سرشار از
شور و شادي
پنجره دلمون رو به صحرائيه ، پر از آب و آبادي
ما ، جنگل داريم ، چشمه داريم
بركه داريم پر از ماهي ، باغ داريم پر از قناري
خونه ما ديوار نداره ، فرشمون سنگ و سبزه ،
سقفمون آسمون

خونه ما ، كوه و صحراست .
ابر آبشار مثل گيسويي بر دامن زمين پهن ميشه ،
و خنكاي طراوتش دل داغمونو جلا مي ده.
كبوترايي از پهناي سينه آبشار پرواز مي كنن
گل خنده لبان دوست ، دشت دل رو پر از
شقايقهايي با پرانه هاي شاد ميكنه .
دستان دوست لانه سالها بي جانپناهي دلم
دستان دوست سبدي پر از بذر اميد

چشمه دلم چه زلال ميشه
آنگاه كه در قله بر دستان تو گريه مي كنم
اي خيالت قاتق نان دلتنگيهايم
دستت را به من بده
تا شادترين ترانه ها را سر دهم

گل آفتاب كه بتابه
من چوپان بي رمه
در سايه سار چادري ، با منگوله هاي شاد
مجنون بي قرار
تصوير مي كنم
روياي خويش را

. دارم میرم شیراز ممکنه که تا چند روز نتونم چیزی بنویسم.
یه نظر سنجی هم اینجا هست

7 روز به 18 تیر باقی مانده
(امشب نمی تونم چیزی بنویسم)

8روز به 18 تیر مانده است.
پیدا کنید وظیفه خودمان را
روزنامه ايتاليايی «ايل ريفرميستا» فراخوان همگانی در حمايت از دانشجويان تهران ميدهد

نهم جولای همه ما ايرانی هستيم
• دانشجويان و جوانان ايران بر عليه رژيمی تئوكراتيك و ضدتاريخی كه به يمن ملغمه‌ای از منافع تجاری با خارج و سركوب وحشتناك در داخل توانسته است به حيات خود ادامه دهد ، بپا خواسته‌اند
• ما روزنامه «ايل ريفرميستا» تظاهرات ٩ جولای برای حمايت از دانشجويان ايرانی را برگزار ميكنيم

روز نهم جولای سالگرد اولين تظاهرات بزرگ دانشجويان ايران است كه در سال ١٩٩٩ بشدت سركوب شد و يكی از جوانهای تظاهركننده به قتل رسيد. برای ٩ جولای امسال ، جنبش دانشجويی فراخوان حركت بزرگی را جهت يادبود اين واقعه داده است كه به تظاهرات نوين اعتراضی تبديل گرديده و خواستار آزادی دانشجويان دستگير شده در هفته‌های اخير خواهد شد.
در روزنامه‌ها و مطبوعات ، چند روز پيش ، پيرو فاسينو (رهبر حزب دموكراتهای چپ، دومين حزب بزرگ ايتاليا- مترجم) از سازمانهای چپ و جنبش صلح طلبی كه برای مخالفت با جنگ در عراق به خيابانها آمدند خواست كه آزمايشی از "استقلال و صداقت" خود را بنمايش گذاشته و با نفی هرگونه "نسبی گرايي" اشكال مشخصی از حمايت و همبستگی با اعتراض شجاعانه دانشجويان ايرانی را در دستور كار خود دهند.
در روزنامه كورريره دلا سرا (Corriere delld sera) پير فرديناندو كزينی (رييس پارلمان ايتاليا-مترجم) اعلام كرد كه از بی تفاوتی افكار عمومی سخت دلگير است. در حاليكه پاولو ميه لی (از روزنامه‌نگاران برجسته ايتاليايي- مترجم) پاسخ ميداد :
بنظر ميرسد كه در ايتاليا صلح ، آزادی و دموكراسی بايد منحصرا در اعتراضهای خيابانی بر عليه آمريكا و اسراييل درخواست شوند.
اين صحيح است كه اروپا بطور عام و چپ بطور خاص فرصت بزرگی را برای حمايت از مردمی كه در راستای تحقق حقوق و آزادی خويش مبارزه ميكنند از دست ميدهد. دانشجويان و جوانان ايران بر عليه رژيمی تئوكراتيك و ضد تاريخی كه به يمن ملغمه‌ای از منافع تجاری با خارج و سركوب وحشتناك در داخل توانسته است به حيات خود ادامه دهد ، بپا خواسته‌اند.
جايگزينی درخواست تغيير شرايط موجود با تلاشهايی كه در جهت رفرمهای اسلامی صورت ميگيرد ، ساده لوحی است. اكثريت عظيم مردم ايران را جوانان تشكيل ميدهند و گرايشات آنها به غرب بدليل وجود اينترنت و تلويزيونهای ماهواره‌ای از همسن و سالانشان در ١٩٧٩ بسيار بيشتر است. اين جوانان از بی تفاوتی اروپا نسبت به خود شگفت زده‌اند. خجالت آور است كه از طريق شركتهای اروپايی و در اينمورد اريكسون آنها قادر به ورود به اينترنت و ايجاد ارتباط انسانی و آزاد نباشند.
در اينترنت پيامی به پنج زبان قرار داده شده است كه اعلام ميكند:"وزارت كشور كه در كنترل به به اصطلاح اصلاح طلبان قرار دارد ورود به اينترنت را بلوك كرده است . با اين عمل خاتمی و دولتش آشكار ساختند كه تفاوتی با محافظه كاران ندارند . ما ايرانيان دست همبستگی و حمايت را بسوی شهروندان آزاده و باوجدان جهان برای مبارزاتمان بر عليه رژيم ديكتاتوری تهران دراز ميكنيم ."
با مشاهده شكايات بسياری از فقدان اين حمايت در ايتاليا، ما روزنامه «ايل ريفرميستا» تظاهرات ٩ جولای برای حمايت از دانشجويان ايرانی را برگزار ميكنيم .