جمعه، آذر ۰۷، ۱۳۸۲

خورشید جای بوسه ای است
که تو بر آسمان زده ای
ای همه زیبایی
دریا
گونه های توست
که اشکی مرطوبش کرده.
تو چقدر دوری
و چقدر نزدیک!
بیا
بیا و مرا
از پشت این مردمک های شیشه ای
از پشت این پنجره ها
به کوچه ببر
بیا و مرهمی باش
بر همه چیز
زندگی ای بر مرگ
و لبخنده ای بر درد
ای همه آفتاب
ای همه زندگی
بیا

هیچ نظری موجود نیست: