چهارشنبه، بهمن ۳۰، ۱۳۸۱

آخ كه چقدر بي اينترنتي چقدر بده توي اين مدت كه به وسيله كامپيوتر خودم نمي تونستم اينجا بنويسم انگار چيزي رو گم كرده بودم .
حالا اينجا هستم و خوشحالم اول از اينكه دوست نازنينم از آلمان برگشت و دوم اينكه بلاخره امكان دستيابي من فراهم شد.دوباره مي تونيد اراجيف منو بخونيد پس خودتونو براي خوندن يك رشته اراجيف منسجم و دنباله دار آماده كنيد كلي هم توي اين مدت عكس گرفتم كه اونارو هم كم كم مي گذارم.

هیچ نظری موجود نیست: