چهارشنبه، مهر ۳۰، ۱۳۸۲

شبانه با یک ستاره می آیم
و در پناه ویرانه های شب
ستاره ام رادر بادها می آویزم
و می نشینم در قایق شبانه یاد
وروی شب می گردم
وزیر باد و ستاره سرود می خوانم
سرود رفتن
از ابدیتی به ابدیتی
....

هیچ نظری موجود نیست: