تنهای شب
دل نوشته ها
شنبه، اردیبهشت ۲۰، ۱۳۸۲
هر وقت كه مي شنوم يه بلاگر ديگه نمي خواد بنويسه دلم مي گيره
ولي رفتن شوشو بدتر از همه بود(با توجه به مطلب آخرش)
به هر حال اميدوارم كه هر جا كه هست و هر كاري ميكنه دلش هميشه شاد باشه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر