تنهای شب
دل نوشته ها
جمعه، اردیبهشت ۲۶، ۱۳۸۲
واي كه چه شبي بود،ماه كامل كه هر چند وقت يكبار با ابرها قايم موشك بازي مي كرد.
صبح هم فتح قله ريزان و پرسون(هر كي ندونه فكر مي كنه اورست فتح كرده!).
نه فريز شدم نه از كوه پرت شدم خوشحالي نكنيد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر