در بسياری از تحقيقات جديد اين نکتهبه اثبات رسيده است که ساختمان زيستی وروانی زن
طول عمر بيشتری را در مقايسه با مرد برای او امکان پذير می سازد اما جامعه علی رغم اين واقعيت عمر موثر زن را نيم عمر موثر مرد مقرر کرده است . د رمورد يک مرد بلوغ مطلوب جسمی و روانی او چيزی در حدود سنين ۴۰ تا ۴۵ تلقی می شود حال آن که در مورد يک زن دقيقا همين سن به عنوان فصل پايانی حيات فعال او انتخاب گرديده است . به عبارت ديگر جامعه دقيقا زمانی را که زن به اوج بلوغ و فعاليا فکری ،جسمی و عاطفی خود می رسد به عنوان زمان افول او معين می کند .
معيارهای زيبايی نيز بر بنيادی از همين بداشت تنگ نظرانه نسبت به زنان استوار گرديده است . هنر و ادبيات نيز در برخی جاها در تحکيم اين گونه مفاهيم و برداشت ها از زيبايی زن نقشی حياتی ايفا کرده است و هم اينک نيز می کند . دختری که موهای مواج ، مژگان بلند ، لب های جذاب داشته باشد همه جا در ترانه ها ،‌اشعار و داستان ها مورد ستايش قرار می گيرد .
جنبش های رهايی زنان که در سالهای اخير از لحاظ گستردگی ، نيروی تازه ای يافته اينک وظيفه غرور آفرين تبيين ارزش های جديد زن را برعهده دارد ... ادامه دارد.