جامعه ما تمام تلاش خود را به كار ميبندد تا به زن بقبولاند كه او چيزي جز يك پيكر ،يا يك پوسته صرفا جسماني كه مي بايد تحت مراقبتهاي دقيق قرار گيرد نيست.
در برخي جاها روزنامه ها ،مجلات،وآگهي هاي تبليغاتي با زن چون اندامي نيازمند ماساژدايمي باكرمهاي گوناگون، ويا چون لبي محتاج رنگ آميزي با ماتيكهاي خوشرنك، برخورد
ميكنند.
نتيجتا هر خصيصه ايكه در مورد اشيا ،ابزار وكالاها بتوان بر شمرد، در مورد زنان نيز سراغ ميتوان گرفت. او ايام جواني و طراوت خود، يا آنگاه كه باكره اي است كه براي نخستين بار از او بهره مي جويندبيشترين ارزش را دارد.ارزش او به تناسب دفعات ازدواج،معاشقه،ويا استفاده ي قبلي كاهش ميپذيرد...