نبايد مسئله زن را فقط به بعد طبقاتی و ستم نظام سرمايه داری تقليل داد و تنها و تنها از اين زاويه طبقاتی و اقتصادی به حقوق و خواسته های زن توجه کرد و نيز نبايد مسئله زن را تنها در بعد جنسی خلاصه کرد و حقوق زن را تنها از زاويه آزادی روابط جنسی يا عشق آزاد نگريست که انگار مشکل و معضل اصلی زنان در نداشتن آزادی کامل برای ارضای غرايز جنسی آنهاست و يا مثلا با برداشتن چادر و روسري ،‌زنان مدرن و برابر حقوق با مردان می شوند .
چگونه زنان می توانند تصويری مثبت و موثر از خود نشان دهند ، وقتی از هر عرصه مهم و جدی دور نگه داشته شوند و به آنان جز کارهای کوچک و بی ارزش سپرده نشود ، وقتی که در عرصه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ستمي مضاعف عليه آنها اعمال می شود و حقوق اساسی آنها توسط حکومت و نيز مردسالاران و با اعمال قوانين و سنت ضد زن نقض و لگدمال می شود ،‌وقتی با اعمال تبعيضات جنسی از تحصيل آنها در برخی رشته های عملی و حتی از ورزش آنها آن گونه که ميل دارندجلوگيری شود وقتی که کار برابر آنهابا مردان ناديده گرفته شود و ثمره رنج و کار و دسترنج آنهاهم از جانب انگلهای اجتماع و هم از جانب آقابالاسرهايشان مورد تعرض و دستبرد قرار گيرد ،‌وقتی که حق آنها برای شرکت فعال و گسترده در امور سياسی و در اداره کشور تا عالی ترين سطوح نقض و ناديده گرفته شود وقتی که از مهربانی و دلسوزی و عطوفت آنان برای مطيع ساختن آنها سواستفاده شود ، وقتی خيرخواهی و فداکاری و از خودگذشتگی داوطلبانه آنها باعث شود تا آنها در دام حيله و فريب و نيزنگ گرفتار شوند ،‌وقتی زنان مايملک مردان قلمداد شوند وقتی که ...
رفع تحميلات و محدوديت های اجباری غير انسانی عليه زنان جز با ارتقای فرهنگ و بينش عمومی جامعه نسبت به زنان ، و نيزبا تسليم نشدن به قوانين و انديشه ها و افکار واپس گرايانه و جاهلانه امکان پذير نيست .