تنهای شب
دل نوشته ها
سهشنبه، اردیبهشت ۰۲، ۱۳۸۲
وقتي تركش مي كني يه كاري كن كه تازه دلش هم به حالت بسوزه مثلا يه چيزي توي اين مايه ها:
من انقدر افسوس تو را مي خورم كه تو روي سر تمام حسرتهاي من مثل يك ملكه زيبايي واقعي پادشاهي كني.
(سر درد+كمبود وقت+آماده شدن براي سفر فردا+كلي چيز ديگه=اراجيف)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر